بررسی رابطه شرم با ابعاد خشم و مقایسه آن در دانشجویان دانشگاه های تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شرم با خشم، خصومت، پرخاشگری فیزیکی و کلامی در میان دانشجویان دختر و پسر دانشگاه های تهران بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه های تهران در سال تحصیلی 86 ـ 85 بودند، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 270 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. دو پرسشنامه عاطفه خودآگاه (tosca) و پرسشنامه پرخاشگری باس وپری (1992) اجرا شد، که چهار بعد مختلف پرخاشگری فیزیکی، پرخاشگری کلامی، خصومت و خشم را بررسی می کند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نوع علّی ـ مقایسه ای بود. رابطه بین شرم و ابعاد خشم و نیز تفاوت های جنسیتی در این هیجان ها با آزمون فرضیه هایی بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی، آزمون t و تحلیل واریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد بین شرم و پرخاشگری فیزیکی، خصومت و خشم رابطه معناداری در هر دو جنس وجود دارد. در بررسی بین تفاوت های دوجنس یافته ها نشان می دهد بین پرخاشگری فیزیکی و شرم تفاوت ها معنادار است و زنان در مقایسه با مردان پرخاشگری خود را بیشتر به صورت کلامی بروز می دهند. در ضمن خصومت با تمامی متغیرهای درنظر گرفته شده به جز پرخاشگری کلامی رابطه مثبت معنادار داشت.